Hoo Yejin

Hoo JinKi, mężczyzna sukcesu, z zawodu biznesmen. Z racji swoich sukcesów w pracy dostał umowę w Chinach, gdzie miał pomagać w większych projektach i tak dalej. Mężczyzna nie zastanawiał się długo i wyjechał z Korei, by w innym państwie rozpocząć nowe życie i pracę w zupełnie nowym miejscu. Tam też poznał kobietę, wtedy jeszcze nazywała się ona Guō Yanmei. Początkowo nie przypadli oni sobie za bardzo do gustu, jednak dość burzliwa znajomość w końcu przerodziła się w coś, co powiązane było głębokim uczuciem. Jak to się mówi "kto się czubi, ten się lubi." Po trzech latach związku, Pan Hoo przykląkł na kolanko i oświadczył się Pannie Guō. W taki oto sposób, niedługo po tym powstali Państwo Hoo. Zamieszkiwali oni piękny dom, na przedmieściach miasta Chóngqìng, które wtedy jeszcze nie było miastem wydzielonym. Najpierw pojawiło się pierwsze dziecko, chłopczyk. Cztery lata później przyszedł czas na kolejnego maluszka. I tak oto dnia szóstego lutego, tysiąc dziewięćset dziewięćdziesiątego piątego roku, na świat przyszła urocza, malutka dziewczynka. Rodzice dali jej imię brzmiące Yejin. I na tej właśnie osóbce się skupimy. Dziewczynka ta była przepełniona energią, uwielbiała bawić się ze starszym bratem, a także z rodzicami. Ciągle widziano ją roześmianą, w ubranku pobrudzonym jakimś błotkiem. Rodzina Hoo była przepełniona miłością. Nawet jeśli tatuś Yejin całymi dniami pracował, co pomogło mu osiągnąć naprawdę wysokie stanowisko. Za to mamusia była tak zwaną "kurą domową". Zawsze miała czas dla swoich pociech. I oczywiście obowiązkowo rodzinka w każdy weekend jadła razem obiad, a w niedzielę tatuś zabierał wszystkich w co rusz nowe miejsca. Dzięki temu Yejin ma z rodzicami i bratem naprawdę świetny kontakt. Co prawda miała swój okres buntu, kiedy potrafiła wymykać się przez okno w swoim pokoju, jednak szybko jej to przeszło. Na szczęście. Od małego dziecka dziewczyna ta uwielbiała tańczyć. Oglądała w telewizji wiele pokazów i starała się naśladować występujące w nich osoby. Miłość do tańca pozostała jej do tego czasu. W latach szkolnych, praktycznie od samego początku uczęszczała na lekcje tańca, by móc rozwijać swoje pasje. Gdy Yejin miała 12 lat, rodzinka przeprowadziła się do Gwangju w Korei. Nie pytajmy o powody, bo rodzice do tej pory nie za bardzo chcą o tym rozmawiać. Tak czy siak, wracając. Wiadomo jak to jest w nowym miejscu. Kompletnie nikogo znajomego. A dzieci bywają okrutne, o czym panienka Hoo szybko się przekonała. W szkole nabijali się z jej nieco łamanego języka koreańskiego. Wiele razy również usłyszała, że kompletnie niczego nie umie. Niemniej Yejin nie dała się złamać i nocami siedziała ucząc się koreańskiego, zapisała się do nowej szkoły tańca, a nawet zaczęła zbierać pieniądze na lekcje śpiewu. Co prawda mogła poprosić rodziców by ją na takie zapisali, ale postanowiła, że osiągnie to sama. Tak więc wyobraźmy sobie minę tych wszystkich szydzących z niej dzieciaków, gdy wystąpiła na scenie podczas festiwalu szkolnego i pokazała, że na coś jednak ją stać. Dzięki temu zyskała znajomych z innych klas, z którymi utrzymywała dobre kontakty nawet gdy poszła do liceum. Tam z kolei była dość popularna, chociaż nie bardzo ufała nowym ludziom. Do końca szkoły otaczała się grupką kilku, ale za to naprawdę dobrych przyjaciół. Jak znalazła się w BNS? Została namówiona przez rodzinkę, która stwierdziła, że szkoda marnować takiego talentu. I tak też się stało!

Tutaj można by napisać naprawdę wiele. Yejin jest dziewczyną dość charakterną. Mianowicie bywa bardzo uparta, nie dając nikomu podważyć swojej racji. Niemniej swojego zdania stara się nikomu nie narzucać, co to, to nie. Pomimo wszystko otwarta na ludzi i nowe znajomości. Stara się traktować innych z szacunkiem, oczywiście jeśli tylko te osoby i jej okazują szacunek. Stara się również nie oceniać "książki po okładce", jednak czasami nie bardzo jej to wychodzi. Wygadana, zdecydowanie. Wie jak powiedzieć coś by innym się podobało, a czasem nawet wie jak słownie komuś przyłożyć. Szczera, czasami nawet do bólu, ale to i tak zdecydowanie dobra cecha, prawda? Początkowo może się wydawać dość zimna i nieprzystępna, jednak nie ma się co oszukiwać.Działa tak tylko na początku, gdyż przez wcześniejsze przygody w szkole ciężko jej się zdobyć na zaufanie do nowych ludzi. Naprawdę jest bardzo miłą i ciepłą osóbką. Wystarczy tylko nie zachodzić jej za skórę i trochę bliżej ją poznać.Przyjaciele i rodzina, to grupa ludzi za którymi Yejin wskoczyłaby nawet w ogień.

• Taniec. Przede wszystkim taniec. Yejin uczy się go łącznie już ponad 10 lat, więc naprawdę nieźle sobie z tym radzi. Nawet udało jej się wygrać kilka konkursów młodzieżowych. • Śpiew. Co prawda dziewczyna przykłada do niego nieco mniejszą wagę niż do tańca, jednak to również pokochała. Uczy się śpiewu od 6 lat. • Ćwiczenia. Może i blondynka bywa nieco leniwa, jednak uwielbia ćwiczyć. Figura najważniejsza! • Moda. Co jak co, ale trzeba wiedzieć co aktualnie w trawie piszczy, prawda? Kiedyś nawet chciała zostać modelką, jednak porzuciła te plany. • Gotowanie. Serio. Mogłaby całymi dniami siedzieć w kuchni i coś pichcić. Jeść też uwielbia, a co. • Muzyka sama w sobie. Ciągle jej towarzyszy. A to puszczona w pokoju na laptopie, a to w słuchawkach. • Książki. Czasem warto zrobić sobie przerwę od wszystkiego i poczytać.

•Jej tata Hoo JinKi jest Koreańczykiem, a mama Hoo (wcześniej Guō) Yanmei jest Chinką. • Ma cztery lata starszego brata - Hoo Sungjin. • Ma 160 cm wzrostu. • Ma pod tym względem kompleksy, przez co bardzo często nosi obcasy. • Odkąd skończyła 16 lat, ciągle farbuje się na jasny blond. • Zapach papierosów jej nie przeszkadza, chociaż sama nie pali. • Nie przepada za słodyczami, za wyjątkiem ciast. • Które sama nałogowo piecze. • Unika fastfoodów. • Uwielbia kawę. • Zawsze ma w torebce perfumy. Zawsze. • Nie ma problemów z wychodzeniem bez makijażu.