Comics store

Nie ma lepszego sposobu na oderwanie się od rzeczywistości niż komiksy wszelkiego rodzaju. Shiho zawsze lubiła sięgać po manhwy, które pozwalały zatopić się w świecie jej ulubionych bohaterów, którzy życie wiedli naprawdę ciekawe, ale także skomplikowane. Niestety seria, którą ostatnio czytywała została zawieszona ze względu na chorobę autora, który porzucił na jakiś czas rysowanie. Zdecydowanie zbyt wiele jest serii, które nigdy nie doczekają swojego końca. A właśnie robiło się ciekawie!
Sumin z kolei częściej rysowała niż czytała mangi, ale czasem musiała czerpać jakaś inspirację do swoich dzieł. Zwykle źródłem jej natchnienia były tworzy japońskie, ale tym razem postanowiła, że może warto byłoby sięgnąć po rodzimych twórców. Warto przyjrzeć się temu w jaki sposób rysują Koreańczycy. Powinna być chyba nieco bardziej wszechstronna, prawda?
Pierwszym, co wpadło jej w oko był ostatni egzemplarz pierwszego tomiku nowej manhwy. Natychmiast sięgnęła po niego ręką.... w tym samym czasie, gdy uczyniła to Shiho także dłonie obu pań spotkały się na okładce komiksu, który mógł należeć tylko do jednej.
Zaczyna: Kim Shiho

Mały Shihełek prawie umarł z rozpaczy gdy na stronie, gdzie czytała webtoony autorka jej ulubionego ogłosiła przerwę na nie wiadomo jak długo. Oczywiście, rozumiała to jak nikt inny, że artysta potrzebuje wypoczynku by móc pracować dalej, zdrowie jest najważniejsze! .... Ale nie kiedy na wierzch zaczęły wypływać brudne sekrety z przeszłości bohaterów, a między dwójką głównych zaczął być tak bardzo widoczny romans! Ona musiała wiedzieć co się stało te 15 lat temu, już, teraz, zaraz! Ale nie miała żadnego wpływu na stan zdrowia autorki, więc jedyne co mogła robić by zaspokoić swoją chęć poczytania czegoś, a jednocześnie odciągnięcia swojej uwagi od niedosytu było zaczęcie nowego tytułu. Internet nie proponował jej niczego interesującego, albo po prostu już wzięła się za czytanie jakiegoś tytułu, dlatego długo się nie zastanawiając wybyła ze swojego wytwórnianego pokoju, by udać się do najbliższego sklepu specjalizującego się właśnie w różnego typu komiksach i gadżetach z nimi związanych.
Przed wyjściem zarzuciła na siebie bluzę z kapturem, do kieszeni upchnęła telefon ze słuchawkami, portfel oraz kluczyk do pokoju i już niecałe 20 minut później dzwonek przy drzwiach rozbrzmiał, gdy dziewczyna przekraczała próg sklepu. Oprócz niej było tu jeszcze kilka nielicznych osób, ale nie zwracały na nią uwagi, tak jak ona na nich. Każdy był teraz w swoim małym świecie zwalczając magiczne istoty, polując na seryjnego zabójcę lub szykując się do debiutu jako szkolny idol/idolka.
Szyszka również zdążyła wkręcić się w magiczną atmosferę sklepu i łapała za praktycznie wszystkie tomiki, których wcześniej nie widziała na półkach, aż jej wzrok natrafił na jeden, samotnie stojący na półce, ze śliczną rzucającą się w oczy cyferką jeden na okładce. Autora nie znała, ani nie słyszała o zapowiedzi tego tytułu, ale skoro został jeden tom, to znaczy, że raczej cieszy się dobrym zainteresowaniem, więc czemu nie sprawdzić co kryje jego wnętrze? No i główny bohater na okładce zdecydowanie był w jej stylu. Jedną ręką sięgała do kieszeni po portfel, a drugą wyciągnęła po tomik. Jednak zamiast dotknął gładkiej obwoluty dotknęła czyjejś dłoni i niemal skończyła z zawałem, nie spodziewając się tego. Ale czego by się za to można było po niej spodziewać?

Dlaczego wymyślenie czegoś sensownego było takie trudne?
Spadki weny twórczej męczyły Nam od jakiegoś czasu, miała nadzieje, że wkrótce to minie ale to cholerstwo trzyma się jej jak rzep psiego ogona! W wolnych chwilach zawsze coś rysowała, ale teraz ta mangowa kreska wychodzi jej tak beznadziejnie, że większość kartek jej bloku poszło do śmieci. Co za marnotrawstwo. Kartki z pewnością byłyby jeszcze do użytku, jednak Sumin nie chciała gumować ołówka, by po nim potem ślad pozostał. Beznadziejnie to wygląda, woli czystą biel, na której dopiero ma powstać jakieś dzieło.
W wyniku frustracji po prostu ruszyła się z domu i nie bardzo wiedząc gdzie się udać poszła do Comics store. Może znajdzie się coś co ją natchnie, może zwróci jej uwagę coś szczególnego i się za to złapie? Ogólnie to od jakiegoś czasu chciała sprawdzić jak to wygląda z manhwami. Czy różniły się czymkolwiek od mang? Jeśli nie kreską, to może historią? Dlatego właśnie tak przemierzając regały w poszukiwaniu czegoś w oczy rzuciła jej się jedna z manhw którą poszukiwała. Ta jedna, jedyna do niej przemówiła. Miała ładnie zaprojektowaną okładkę, a i wygląd męskiej postaci był całkiem znośny. Z szerokim uśmiechem szybkim krokiem podeszła do regału i sięgnęła po pierwszy tom.
Ona w zasadzie trzymała już w dłoni to, po co druga dziewczyna sięgała. Sumin spojrzała na nią pytająco. Teraz tylko czy powinna być miła, czy powinna spuścić trochę swoich nerwów.. Wybierze chyba pierwszą opcję, bo nie będzie się wyżywać na biednym ludzkim stworzeniu.
- Sięgałaś po to? - zapytała po prostu wpatrując się zaraz w okładkę, a potem przyjrzała jej się dokładnie.