Ludzie otwarci, pogodni, weseli z dystansem do siebie i poczuciem humoru od razu kradli mu serce. Dlatego niektórzy studenci bardzo łatwo zyskiwali jego sympatię. Nie znaczyło to oczywiście, że był mniej surowy lub mniej wymagał. Co to to nie. Seojin bardzo szybko wkradł się w grono osób lubianych przez Luhana i zdecydowanie tam pozostanie. Bo Lu nie zamierzał robić z tego jednorazowego, szczęśliwego spotkania. Już wiedział, że po powrocie do domu będzie czekał na wiadomość lub będzie zachowywał się jak nastolatka i będzie rozważać czy napisać czy nie.
- Mam nadzieję, że to nie będzie duży problem? Biletów prawdopodobnie już nie ma. - Zapytał tak dla pewności, nie chcąc sprawiać Seojinowi dużego problemu.
Bo bilety na koncert nigdy nie były problemem. Na szczęście artysta miał jednak wpływ na to kogo chciał widzieć na back stagu. A od kiedy weszły przepisy dotyczące bezpieczeństwa (po incydencie w którym fanki prawie ściągnęły Leeteuka ze sceny i przydusiły lol true story) a barierki ograniczające fanów były ponad metr od samej sceny, Seojin mógł się nawet swobodnie przechadzać między sekcjami i wybrać sobie najlepsze miejsce w pierwszym rzędzie.
- Mogę zaśpiewać, nawet ze specjalną dedykacją. - Obiecał, ochoczo kiwając głową. To było bardzo romantyczne. W gruncie rzeczy pomysł już przypadł mu do gustu. Widział siebie, stojącego na scenie dedykującego piosenkę Seojinowi. Może jakby dobrze wyjdzie będzie mógł go wciągnąć na scenę i nakłonić do śpiewania razem z nim. A nakręciło by karuzelę shipu u fanek...
Ok. Luhan. Stop.
Razem spędzili w kawiarni jeszcze przynajmniej ze trzy godziny, co jakiś czas domawiając kawę, kupując sobie na zmianę ciastka, "bo ty koniecznie musisz spróbować tego karmelowego szaleństwa, truskawkowej fantazji, czekoladowego szału". Luhan był pewny, że przez następny tydzień nie tknie nic słodkiego. Gdy w końcu musieli się pożegnać, spędzili przed kawiarnią kolejne pół godziny. No bo skoro ubierasz rolki to ci chwile potowarzyszę. Oh, ty mieszkasz w tym kierunku? Odprowadzę cię kawałek.
Ciężko było im się pożegnać, jednak w końcu się udało.
Jednak gdy Luhan znalazł się w domu pierwsze co zrobił, po zdjęciu rolek i rzuceniu się na łóżko było napisanie esemesa do Seojina.
Że wrócił, że naprawdę super się bawił, że ma nadzieję, że będą mogli to powtórzyć. Potem czekając na odpowiedź bił się z myślami i wyzywał siebie od głupków. Natomiast gdy dostał odpowiedź, niczym nastolatka zaczął skakać po materacu zrzucając poduszki na ziemie.
Czy da się zakochać w kimś po tylko jednym spotkaniu?
Możliwe.
z/t x2 Modzia pisz na boisku <3
