Kang Chansoo

Pewnej zimy, już ponad dwadzieścia lat temu, w Seulu na świat przyszedł mały, niepozorny chłopczyk. Urodził się jako syn niezbyt zamożnego, ale uczciwego księgowego oraz recepcjonistki pracującej w hotelu. Nie była to rodzina stojąca na najwyższym szczeblu finansowym, ale kochała się szczerą miłością i to było dla nich najważniejsze.
Można powiedzieć, że Chansoo był zawsze dość spokojnym dzieckiem. Nie sprawiał kłopotów swoim rodzicom i przez pierwsze lata szkoły nie zwracał na siebie uwagi ani w tym negatywnym, ani pozytywnym sensie. Uczył się dobrze, ale nie przepadał za rywalizacją w konkursach, dlatego poza dobrymi ocenami nie mógł pochwalić się żadnymi większymi osiągnięciami, a szkoła z kolei nie miała możliwości szczycenia się nim jako wyjątkowym reprezentantem. Poza szkołą także się nie wychylał, jego hobby i zajęcia nie należały do szczególnie szalonych. Od małego lubił czytać książki i komiksy; czasem pisał własne opowiadania, ale te najczęściej lądowały w śmietniku. Grał w warcaby, spacerował z psem po parku, interesował się wiadomościami ze świata. Sportowi mówił stanowcze raczej nie, więc odpadało zyskiwanie znajomych podczas gry w piłkę czy łażenia po drzewach. Taki tryb życia sprawił, że Chansoo otaczał się ludźmi tak samo spokojnymi i nudnymi jak on, raczej unikając zamieszania.
Zwyczajnej rodziny nie było stać na zapewnienie wszystkim dzieciom edukacji na najwyższym poziomie, ale Chansoo przez wzgląd na dobre wyniki w nauce załapał się na stypendium, dzięki któremu stanęła przed nim możliwość studiowania na prywatnej uczelni. Wybrał dziennikarstwo, bo chociaż nie był jeszcze pewien, czy akurat to chce w życiu robić, postanowił, że przynajmniej spróbuje. Tak się złożyło, że nigdy nie był osobą, która łatwo się poddaje, dlatego chociaż całe to studiowanie okazało się być znacznie bardziej wymagające, niż się tego wcześniej spodziewał, jakoś dał radę. Nie miał większego wyboru, bo gdyby opuścił się w nauce i stracił stypendium, nie byłoby go stać na opłacenie uczelni.
Po studiach przyszedł czas na wybranie ścieżki kariery, a to okazało się być dość proste mimo obaw, jakie kłębiły się w głowie młodego dziennikarza. Dość prędko udało mu się dostać na płatny staż w magazynie, w którego redakcji wcześniej odbywał praktyki. Spędził tam niecały rok, zyskując doświadczenie i mając nadzieję na dalszą współpracę, jednak między nim i redaktorem naczelnym zrodził się nieprzyjemny konflikt na podłożu osobistym i to uniemożliwiło mu rozwijanie kariery w tym samym miejscu. Nie załamał się jednak, szukał dalej i, po części dzięki znajomościom, znalazł posadę w The Korea Times, gdzie stał się jedną z osób odpowiedzialnych za redagowanie newsów związanych ze światkiem muzycznym. Całkiem już zadomowił się w tym dziale, płace mu odpowiadają i na razie nic nie zapowiada większych zmian w jego karierze. Czasem tylko gościnnie pojawia się KBS Cool FM, gdzie razem z innymi hostami przeprowadza wywiady z gwiazdami muzyki, ale audycje te mają raczej charakter humorystyczny niż informacyjny.

To, że chłopak był od dziecka cichy, nie znaczy wcale, że wyrósł na wyjątkowo grzecznego aniołka. Zawsze miał własne zdanie na każdy temat i trudno było przekonać go do czegoś innego. Uparty i wyjątkowo asertywny, a przy tym nie zawsze uprzejmy przy wygłaszaniu swoich poglądów. Powiedzieć, że patrzy na ludzi z góry to trochę za dużo, ale z całą pewnością uważa siebie za wartościowego człowieka. Bywa czasem, że zdarza mu się być bardzo niesprawiedliwym w osądach, bo lubi ulegać pierwszemu wrażeniu i nader często wyciąga pochopne wnioski z zachowań nowo poznanych ludzi. Nienawidzi, kiedy inni bez wyraźnego pozwolenia z jego strony, a czasem nawet bez choćby zakomunikowania takiego zamiaru, ingerują w jego przestrzeń osobistą. Tyczy się to nie tylko dotykania jego samego, ale także jego rzeczy, czy chociażby zbyt pewnego poruszania się po jego mieszkaniu.
Wbrew pozorom, choć Chansoo może sprawiać wrażenie bardzo zarozumiałego chłopaka, który wiecznie buja w obłokach, tak naprawdę lubi się uśmiechać i potrafi być miły, ale tylko dla wybranych osób i jeśli ma na to ochotę, bo zwykle woli ograniczać się do chłodnego traktowania wszystkich osób, kiedy nie ma nastroju na żarty. Najprościej będzie powiedzieć, że bliżej mu do introwertyka niż ekstrawertyka, dlatego jest raczej zamknięty w sobie i bardzo często nie ma ochoty na rozmowę, zwłaszcza jeśli ta jest zainicjowana w sposób, który z jakiegoś powodu mu nie odpowiada. Jest jednak na niego jeden prosty sposób - chłopak lubi się przekomarzać. Nigdy nie odpuści żadnej drobnej kłótni czy pyskówki, więc to dobry patent na wdanie się z nim w dyskusję. Nie oznacza to jednak, że znajomość rozpoczęta w taki sposób będzie później miała pozytywny wydźwięk.
Chansoo jest zdecydowanie indywidualistą. Nie lubi i nie potrafi podporządkowywać się innym, jeżeli podejmowane decyzje nie są choć trochę zbieżne z tymi, których on by dokonał. Generalnie posiada kocią osobowość: przyjemność sprawia mu chodzenie własnymi ścieżkami, jest ignorantem i nie przychodzi do nikogo po pierwszym zawołaniu. Trzeba poczekać, aż sam ewentualnie podejdzie. Ale kiedy już zacznie się łasić, ciężko się od niego opędzić.
Jeśli chodzi o pracę, traktuje ją zwykle bardzo poważnie i nie toleruje lenistwa. Potrafi zmusić się do wykonania swoich obowiązków nawet w ekstremalnych sytuacjach. Jest sumiennym pracownikiem i w sumie można by nawet określić go mianem pracoholika, bo często zdarza mu się rezygnować z niektórych blasków życia towarzyskiego na rzecz dokończenia kolejnego projektu.

× Literatura piękna.
× Doctor Who.
× Gry planszowe i karciane.
× Pisanie wierszy.
× Anglojęzyczny rock / indie rock.
× Nowinki ze świata rodzimego show-biznesu.
× Muzyka klasyczna.
× Horrory i komedie (byle nie romantyczne).
× Psy, koty i inne większe zwierzęta domowe.

× Ma dwójkę rodzeństwa: Chaesoo, starszą siostrę, oraz Chanmina, młodszego brata. Z jednej i drugiej strony różnica wieku wynosi trzy lata.
× Ma trzy tatuaże. Małe piórko za prawym uchem, białą jaszczurkę na lewej stopie, a na prawym barku napis: every reason to do something is good. Wszystkie trzy zrobił do 21 roku życia i teraz wszystkich trzech żałuje.
× Woli prowadzić nocny tryb życia. Dużo lepiej się wtedy czuje, bo kiedy wszyscy śpią, on ma wreszcie trochę spokoju. Niestety nie może tego praktykować z tego względu, że prędko wyrzuciliby go z pracy, gdyby codziennie spał do późnego popołudnia.
× Jest zmarźluchem. Wystarczy temperatura poniżej piętnastu stopni i już zaczyna narzekać, więc aż strach pomyśleć, jak zachowuje się zimą.
× Jego ulubione owoce to pomarańcze i kiwi.
× Uwielbia zdrowe jedzenie, od słodyczy woli owoce i warzywa. Wyjątek stanowi czekolada: to jego mały nałóg. Twierdzi, że każdy, kto jej nie lubi, to stuknięty szajbus. Woli jednak, kiedy nie jest zbyt słodka.
× O dziwo, mimo swojego egoistycznego podejścia do wielu spraw, całkiem dobrze umie zajmować się dziećmi. Nie planuje jednak własnych.
× Jego nieoficjalne hobby to walka na spojrzenia.
× Potrafi zasnąć praktycznie w każdym miejscu i w każdej pozycji, co czasami bywa problematyczne.
× Nie umie i nie lubi tańczyć. Jeśli już jest w jakimś klubie, to na pewno nie po to, aby giąć się na parkiecie.
× Ma słabość do zwierząt. Czasami twierdzi nawet, że woli obecność czworonogów od ludzi. Są cichsze, milsze w dotyku i nie pyskują. No, przeważnie nie.
× Prawo jazdy zdał za siódmym razem. Do dzisiaj twierdzi, że instruktor się na niego uwziął i oblewał go za pierdoły. Wbrew pozorom jest bardzo dobrym kierowcą.
× Pisze tylko lewą ręką, ale do większości codziennych czynności używa prawej.
× Nie znosi klimatów związanych z apokalipsą zombie.