Sklep płytowy

Każdy trainee kocha muzykę prawda? Przynajmniej tak było w BNS, które było wytwórnią skupiającą się głównie na produkcji idoli mających wchodzić w skład boysbandów i girlsbandów, które miały opanować sceny całego kraju, a potem również Azji i kto wie czy nie świata. W każdym razie Yuuko musiała jakoś zagłębić się bardziej w świat kpopu. Dlatego ze względu na swoją nieocenioną bezsenność i fakt, że jej kochana współlokatorka nie znalazła kolejnej dramy do oglądania, spędziła bite trzy godziny na youtubie, oglądając najnowsze teledyski różnych koreańskich artystów należące do aktualnych trendów. Po prostu klikała na kolejne filmiki, nie przejmując się tym, że wielu z wykonawców nie zna. Najwyższa pora wyjść nieco szerzej niż grono dobrze znanych muzyków.
To jej jednak przypomniało o tym, że powinna złożyć wizytę w sklepie z płytami, gdzie nie była od wieków. Nawet jeśli obecnie prawie wszystko było w internecie to i tak lepiej mieć namacalny album gdzieś przy łóżku zamiast kilku megabajtów na telefonie, które mogą być łatwo usunięte. Zresztą wiedziała, że wyprawa będzie owocna, bo na pewno musiała kupić mini-album Tiffany z SNSD czego dotychczas nie uczyniła.
Także kiedy tylko Japonka znalazła odrobinę wolnego czasu, niezwłocznie udała się do pobliskiego sklepu, by przeglądnąć co też ma on jej do zaoferowania. Majowy krążek członkini soshi wciąż widniał na półkach, co wielce ucieszyło dziewczynę. Jednak rozglądając się po półkach, szukała wzrokiem czegoś, co pochodziłoby spoza Korei. Oczywiście natknęła się na mały dział z j-rockiem, gdzie znalazła zeszłoroczną płytę Kalafiny (kolejna pozycja, którą musiała po prostu nabyć!), a dalej widnieli zachodni wykonawcy. W oczy od razu rzucali się ci najpopularniejsi: Justin Bieber, Fifth Harmony, Beyonce i Rihanna... Chociaż ciekawiło ją to, czy znalazłaby wśród tamtych pozycji Troye Sivana czy Halsey. Ściskając już dwie płyty w jednej ręce, drugą przebierała wśród rozmaitych tytułów, gdy jeden z wychodzących ze sklepu mężczyzn, który najwyraźniej nie mógł od dawna znaleźć płyty ulubionego zespołu heavy metalowego, potrącił ją przez co wpadła na stojak zawierający przecenione pozycje. Japonce akurat udało się zachować równowagę, ale o stojaku tego powiedzieć nie można było. Ten wylądował na ziemi, rozrzucając we wszystkich kierunkach albumy, które na niej stały.

Nowe albumy ulubionych wykonawców zawsze były witane z radością oraz entuzjazmem. Fani niecierpliwie odliczali dni, godziny i minuty do pojawienia się nowych utworów, a ich portfele niewątpliwie na tym cierpiały, dostarczając funduszy danej wytwórni. Ci najbardziej napaleni nie wahali się przed wydaniem ostatnich pieniędzy, a zakupu płyty nikt nie żałował. Gorzej jest kiedy chcesz kupić kilka albumów jednocześnie, ale nie masz na to wystarczająco oszczędności, a zdecydowanie się na jeden lub dwa, wcale nie jest takie proste. W podobnej sytuacji znalazł się Minsoo. W ostatnim czasie pojawiło się kilkanaście albumów, które chciał nabyć i nawet jeśli mógł poprosić rodziców o pieniądze, niekoniecznie chciał ich tak wykorzystywać. Już i tak ma sporą kolekcję płyt, z czego tylko kilku słucha regularnie. Poza tym wcale nie musi kupować wszystkich naraz. Po prostu nie był pewien, które chce najpierw.
Podjęcie decyzji zajęło mu kilka dni, a jeszcze następnych kilka upłynęło, zanim znalazł wolną chwilę i mógł wybrać się do pobliskiego sklepu z płytami. Często tu nie bywał, bo w sumie nie miał nawet takiej możliwości – treningi odbierały mu większość czasu wolnego, a niekiedy podczas chwili dla siebie nie miał ochoty się ruszać, więc włączał laptopa i nadrabiał tyle odcinków dramy, ile był w stanie. Kojarzył mimo to sprzedawcę, którego powitał uśmiechem i skinięciem głowy, zaraz przechodząc do szukania najnowszego albumu AoA. Rozglądał się uważnie, aby przypadkiem go nie przeoczyć i uznać, że już został wysprzedany. W takim wypadku mógłby sprawdzić w innym sklepie, albo zamówić przez internet, ale to oznaczałoby kilka kolejnych dni czekania, a biegać po całym Seulu w poszukiwaniu tej konkretnej płyty nie zamierzał, nie dzisiaj.
Kiedy jego pierwszy cel został odnaleziony i teraz spokojnie spoczywał w dłoni nastolatka, ten przeszedł do poszukiwania Young Forever BTS. Rozglądał się równie uważnie, powoli przechadzając się po sklepie, kiedy nagle zupełnie nieoczekiwanie usłyszał hałas. Odwrócił z zaciekawieniem głowę w kierunku, z którego dochodził dźwięk, by tam zobaczyć, jak albumy spadają ze stojaka, przy którym stała znajomo wyglądająca dziewczyna. Namowi wydawało się, że ją kojarzył, ale stuprocentowej pewności nie miał. Zastanawianie się nad tym zostawił w spokoju, a zamiast tego podszedł do Azjatki.
- Jeśli nie możesz znaleźć tego, czego szukasz, nie powinnaś być tak agresywna mimo wszystko. Te płyty nie ustawiły się tak specjalnie. – Wiedział, że to nie tak i dziewczyna specjalnie nie przewróciła stojaka z płytami. Nie wiedział jednak tego, że to nie ona przypadkiem wywróciła ten stojak, a została na niego popchnięta przez kogoś, kto najwyraźniej swoje zirytowanie przenosił na innych ludzi.
- Ułożymy to – zwrócił się do sprzedawcy, który także zainteresował się niespodziewanym hałasem. - Pomogę ci – powiedział, odwróciwszy się ponownie do Azjatki. Równie dobrze mógłby to po prostu zignorować i wrócić do szukania albumu, który chciał jeszcze kupić, ale gdyby to zrobił, nie byłby sobą. Istnieją także szanse, że pośród tych rozrzuconych płyt, znajdzie tą BTS.

Takie są już problemy pierwszego świata. Zresztą czasami naprawdę dziwne było to, że twoi ulubieńcy nie wydawali nawet singla przez bardzo długi czas, a potem naraz każdy miał mieć album. Oj kieszenie niektórych fanów musiały być naprawdę biedne. Zwłaszcza, gdy ktoś słuchał wielu różnych artystów. Całe szczęście, że Yuuko czuła potrzebę zakupu jedynie ściśle określonych krążków. Inaczej pewnie sama miałaby problemy finansowe. Zresztą nie była też jakąś naprawdę ześwirowaną fanką, która musiała dobrać się do wszystkiego, co miało jakikolwiek związek z lubianą przez nią osobą medialną. No i takich osób w sumie nawet nie było zbyt wiele. Chociaż jak spojrzeć na to z drugiej strony to niektóre zespoły były dość liczne i tak lubiąc choćby trzy możesz mieć koło 20 takich idoli. Jak teraz o tym pomyśleć to Yuu chyba źle czułaby się w takim ogromnym składzie. Wolałaby znaleźć się w grupie składającej z 4 czy 5 osób. Chyba tak byłoby jej najbardziej komfortowo. No, ale przecież to nie od niej to zależy tylko od zarządu.
Życie trainee naprawdę nie było łatwe, bo jak widać niekiedy musi minąć sporo czasu, by wreszcie móc zrobić to, co zaplanowało się wcześniej. Dotyczyło to zwłaszcza tych, którzy byli już na wyższym szczeblu wytwórnianej kariery i musieli się przygotowywać do debiutu czy chociażby tego, by dostać się do grupy przyszłych debiutantów. Wtedy oprócz rozwijania swoich atutów trzeba było również skupić się na tym by uzupełnić swoje braki. To chyba było najtrudniejsze, ale przecież ciężka praca popłaca nawet jeśli jest się beztalenciem w danej dziedzinie.
Ogólnie rzecz biorąc wszystko byłoby po prostu piękne, gdyby nie fakt, że znów musiała wpaść w kłopoty. Może tym razem nie było to nic wielkiego, ale i tak wolałaby nie podpadać właścicielowi sklepu. No i robić wokół siebie niepotrzebnego zamieszania. Nim się obejrzała już jakiś chłopak podszedł do niej, by zwrócić jej uwagę na całe zajście. Czemu nie mogła po prostu raz na jakiś czas bezproblemowo spędzić czasu poza wytwórnią? Tyle dobrego, że chociaż nie zgubiła wcześniej znalezionych płyt.
- Przepraszam. Nie powinnam była - odpowiedziała, nawet nie próbując tłumaczyć się z tego, że nie było to specjalnie ani tym bardziej z tego, że została przez kogoś praktycznie wepchnięta na stojak z płytami. Niestety, ale tak już miała, że zawsze brała na siebie całą winę i odpowiedzialność. Jakby to wcale nie było przez złośliwość wszechświata.
- Nie trzeba. Poradzę sobie. Przepraszam, że ci przeszkodziłam - dorzuciła, gdy tylko usłyszała ofertę pomocy, którą chłopak jej złożył. Nie zaprzeczy, że to bardzo miłe z jego strony, ale skoro to ona narobiła bałaganu to powinna sama go sprzątnąć. Zwróciła się jeszcze raz z przeprosinami, tym razem do sprzedawcy, który na całe szczęście przestał łypać na nią nienawistnym wzrokiem chociaż wciąż obserwował dwójkę dzieciaków, która stała przy tym całym bałaganie.

Całe szczęście, że Minsoo również nie zaliczał się do grona fanów, którzy muszą mieć każdą płytę, koszulkę, plakat czy inną pierdołę. Jego kieszenie niesamowicie by na tym cierpiały, a w szafie prawdopodobnie nie znajdowałyby się inne bluzy czy koszulki niż te, które mają coś wspólnego z danym zespołem. Takie, owszem, także posiadał, ale jedynie w nielicznych ilościach i na razie nie zamierzał tego zmieniać. Wystarczały mu płyty, a tych też jakoś często nie kupował. Raz na jakiś czas zdecydowanie starczy. Prawda jest taka, że chyba większość nie czułaby się zbyt dobrze w tak licznym składzie. Mimo wszystko, im mniej osób tym lepiej. Zarówno dla fanów, którzy będą mieli mniej informacji do przyswojenia, a także dla idoli. W większych grupach często dochodzi do podziały na mniejsze, chociaż z drugiej strony nie można powiedzieć, że w tych mniej licznych to się nie zdarza.
Faktycznie, ci najbliżej debiutu mieli najwięcej pracy, ale nie należy zapominać o tym, że spora część trainee to osoby bardzo ambitne i od samego początku pobytu w wytwórni pracowali naprawdę ciężko. Chętnie zapisywali się na zajęcia indywidualne, albo zbierali się w mniejsze grupki i ćwiczyli razem, nie wspominając o wciskaniu w grafik zajęć, które tak na dobrą sprawę nie są aż takie istotne na samym początku. Min był jednakże zdania, że nawet jeśli na chwilę obecną się nie przydadzą, to przydadzą się później, więc mimo wszystko warto już teraz rozpocząć naukę i pewnie pozostali myśleli podobnie.
- Nie przepraszaj. Każdemu mogło się zdarzyć - odpowiedział i posłał dziewczynie uśmiech, jakby na zatwierdzenie własnych słów. Wcześniej po prostu żartował. Jak już wspomniał, każdy mógł przypadkiem przewrócić stojak, a że tym razem zrobiła to Yuuko… Nikt jej za to głowy nie urwie.
- Nie szkodzi. I naprawdę chcę pomóc. I może przy okazji znajdę w tym bałaganie to, czego szukam - zapewnił i ukucnął, zabierając się za zbieranie płyt. W końcu to żaden problem, a właściwie to może wyjść Namowi na plus, bo pozna kogoś nowego, a co jak co, ale nowych ludzi to on uwielbiał poznawać. - Jestem Minsoo - przedstawił się, spoglądając na dziewczynę z delikatnym uśmiechem. - Wydaje mi się czy… jesteś z BNS? - zapytał, przyjrzawszy jej się nieco uważniej. Już wcześniej doszedł do wniosku, że ją kojarzy, ale dopiero zaświtało mu coś w głowie, że chyba widział ją gdzieś na którymś z korytarzy wytwórni.

Tacy hardkorowi fani to muszą mieć ciężkie życie. Chociaż z drugiej strony jeśli skupiają się tylko na ukochanych zespołach i nie mają innych rozrywek, a pieniędzy starcza jakoś to chyba nie ma, aż takiego problemu. Grunt to jednak nie popaść w przesadę, bo wtedy nie dość, że można się doprowadzić do ruiny finansowej to jeszcze ludzie powoli będą się odsuwać od takich, którzy nie potrafią normalnie rozmawiać tylko fantazjują o swoich idolach. Cóż życie składa się z czegoś więcej, prawda?
Wszystko zależy faktycznie od tego kto należał do takiego zespołu. Można przecież dobrać naprawdę zgraną grupę siedmioosobową, która będzie miała z sobą wyśmienity kontakt i nie będzie w niej dochodzić do poważnych konfliktów, a można skompletować trzy osoby, które będą się gryźć jak tylko znajdą się z daleka od kamer. Yuuko miała nadzieję, że wszystkie zespoły spod skrzydeł BNS będą na tyle zgrane, że będą z przyjemnością razem pracować i nie dojdzie w nich do żadnych rozłamów ani skandali. Takie prostoduszne życzenie, bo chyba każdy w Brand New Sound zasługiwał według Japonki na sukces.
No tak byli także ci ambitniejsi, ale nie każdy się do nich zaliczał. Zresztą jak na to nie spojrzeć ci jednak mieli czas wolny, który jednak postanowili wykorzystać w nieco bardziej produktywny sposób niż jakieś wygłupy. Dlatego o wiele łatwiej było im znaleźć chwilę czasu, by iść do takiego sklepu i zrobić sobie jakieś mniejsze czy większe zakupy.
Oj pan sprzedawca przez chwilę wyglądał jakby chciał jej głowę urwać, więc mogła mieć poważne obawy! Całe szczęście, że jakoś udało się faceta udobruchać samymi przeprosinami i obietnicą posprzątania tego całego bałaganu. Może nawet uda im się to wszystko ustawić jeszcze lepiej niż było wcześniej?
- Skoro tak. A czego szukasz? Jak tylko to znajdę to dam ci znać - powiedziała, oglądając kilka płyt, by upewnić się czy nie są uszkodzone. Jeśli wiedziałaby na co zwrócić uwagę to na pewno szybciej znajdą to czego chłopak szukał, a nawet gdyby nie było konkretnego albumu w tej nieszczęsnej stercie to zawsze mógł wpaść jej w oko podczas wcześniejszej przechadzki po sklepie i będzie mogła go skierować w konkretne miejsce.
- Yuuko. I tak, jestem z BNS. Ty też? - spytała, przyglądając mu się uważniej. Faktycznie może i widziała go kiedyś na korytarzu, ale równie dobrze mógł dopiero przygotowywać się do wstąpienia w szeregi wytwórni lub po prostu kogoś odwiedzać dlatego musiała spytać, by się upewnić.

Nam takich ludzi nie rozumiał. Jasne, chyba każdy fan kochał swoich idoli, fantazjował o nich, ale odsuwanie się od przyjaciół na rzecz osób, które nawet nie wiedzą o twoim istnieniu wydawało mu się bez sensu. Trzeba sobie uświadomić, że w rzeczywistości nie będzie się dla takiej gwiazdy nikim więcej niż tylko fanem. Niestety nie wszyscy potrafią to zrozumieć i wciąż żyją złudną nadzieją poślubienia swojego ukochanego idola i życia u jego boku niczym w bajce, takiej bez czarnych charakterów, które dążą do przerwania tej szczęśliwej sielanki.
To akurat prawda. Wszystko zależy od osób tworzących daną grupę i od tego, czy potrafią się dogadać. Jeśli nie ma z tym problemów i wszyscy się lubią w mniejszym lub większym stopniu, wielkość grupy nie ma aż takiego znaczenia. Ta mniejsza wciąż będzie miała więcej plusów, ale skoro nikt nikogo nie próbuje zabić, a atmosfera między członkami nie jest wiecznie napięta, wtedy raczej nikt nie będzie narzekać, że w jego zespole jest aż tyle ludzi. Minsoo jednak wierzył, że ci z góry już zadbają o to, żeby stworzyć takie zespoły, w których nie dochodzi do poważniejszych konfliktów i wszyscy są zgrani. Grup nie tworzy się tylko po to, żeby udoskonalić umiejętności członków przed debiutem. Ci, którzy w planach mają stworzyć zespół, są obserwowani pod względem wielu rzeczy. Tego, czy potrafią razem pracować, dogadać się. Jeśli nie, zawsze można kogoś usunąć z pierwotnego składu, dodać kogoś nowego. Jest wiele możliwości, które umożliwiają stworzenie grona z silnymi więziami.
- Young Forever BTS - odpowiedział, również przeglądając płyty, które znalazły się w jego dłonie. Tylko w przeciwieństwie do Yuuko nie robił tego tylko po to, żeby sprawdzić czy nie są uszkodzone, ale także chciał się upewnić, czy nie trzyma albumu, którego poszukuje od kilku minut. Naprawdę miał nadzieję, że znajdzie go w tym sklepie.
Czyli jednak się nie mylił. Uśmiechnął się pod nosem do siebie, zadowolony, że udało mu się przypomnieć, skąd kojarzy dziewczynę.
- Uhum. Od niedawna, ale tak - powiedział, jakoś tak mimowolnie wracając pamięcią do swojego pierwszego dnia w BNS. Było to nieco ponad miesiąc temu, ale doskonale pamiętał, jak bardzo zagubiony się czuł. Ogromny, nieznajomy budynek, masa ludzi, których pierwszy raz na oczy widział, zero znajomych i w dodatku musiał dzielić pokój z obcymi chłopakami. Teraz czuł się tutaj znacznie lepiej. Potrafił bez problemu znaleźć większość sal, poznał już trochę ludzi, a spędzanie większości czasu w wytwórni, sprawiło, że powoli zaczynał czuć się tutaj jak w domu.

Co prawda niektórym fanom potrafiło się poszczęścić i zbliżyć się do swojego idola, ale to naprawdę nieliczne przypadki. Zwykle pozostawało się jednak anonimowym i nic nie można było na to poradzić. Chociaż może niektórzy lubią tak platonicznie obserwować swoje miłostki z daleka. Cóż w końcu byli różni ludzie i mieli zupełnie inne potrzeby.
Miejmy nadzieję, że zarząd BNS ma w swoim składzie ludzi rozsądnych, którzy doskonale będą wiedzieć kogo umieścić w zespole by brzmiał on dobrze jak i mógł przetrwać jak najdłużej. Teoretycznie rzecz biorąc im większa grupa tym więcej osób, które mogą przyciągać fanów. Jednak jeśli potem dojdzie do skandalu czy konfliktu cała wytwórnia może dużo stracić. Im większe mogą wyniknąć korzyści tym większe równocześnie ryzyko. Chociaż faktycznie przed debiutem można bezproblemowo zmieniać skład i próbować wiele koncepcji.
- Dam ci znać jeśli ją znajdę - powiedziała, jeszcze raz zerkając na płyty, by upewnić się czy na pewno jej wcześniej nie przeoczyła. Jeśli wśród przecenionych towarów nie znajdzie albumu szukanego przez Minsoo to zawsze może się jeszcze z nim przejść po sklepie i poszukać go na półkach. Przynajmniej tak mogłaby mu się odwdzięczyć za pomoc.
- I jak ci się podoba? - spytała, bo skoro był nowy to pewnie jeszcze do końca nie zdążył przywyknąć do życia w wytwórni i tego, że nagle z rodzinnego domu przenosisz się w miejsce, gdzie w większości przypadków nie znasz kompletnie nikogo. Dla niektórych taka zmiana otoczenia była naprawdę wielkim przeżyciem. Zwłaszcza, gdy w samym Seulu nie miało się żadnej rodziny i było się całkowicie zdanemu na siebie i to nie tylko w wytwórni.

Kiwnął głową i posłał dziewczynie delikatny uśmiech. Raczej nic wielkiego się nie stanie, jeśli nie znajdzie
szukanego albumu - w końcu mamy XXI wiek i wszystkie piosenki można z powodzeniem znaleźć na youtube. Może przy następnej okazji mu się poszczęści i wtedy uda mu się zdobyć Young Forever.
- Szczerze, to mi się podoba. Z początku było tak trochę… dziwnie. Tak dużo nieznajomych ludzi, zupełnie inny rozkład dnia, ale chyba już się przyzwyczaiłem. Może nie całkowicie, ale i tak jest lepiej niż na początku - odpowiedział, w międzyczasie wciąż zbierając płyty z podłogi. Podobało mu się w wytwórni. W końcu spotkał osoby o podobnych zainteresowaniach, z którymi może porozmawiać o muzyce. Od niektórych ma szansę nauczyć się czegoś nowego, a codzienne treningi pod okiem profesjonalistów pozwalają mu się kształcić pod tym kątem. Brakowało mu starych przyjaciół i rodziny, z którą nie mógł już tak często się widywać, ale to jeszcze nie koniec świata. Do tego z czasem również powinien przywyknąć. - A ty? Od dawna tu jesteś? - zapytał z wyraźnym zainteresowaniem. Skoro już miał okazję porozmawiać z Yuuko, chciał dowiedzieć się o niej przynajmniej paru rzeczy. Przydadzą mu się znajomi, a w BNS jeszcze zbyt wielu nie miał, więc zamierzał wykorzystać te niefortunne wydarzenie, żeby zdobyć kolejnego. Lubił poznawać ludzi. Od zawsze wydawało mu się to interesujące.
- Ile masz lat? - zapytał, chcąc wiedzieć, jaki tytuł przypisać dziewczynie. Wydawało mu się, że Japonka może być odrobinę starsza, ale stuprocentowej pewności nie miał i dlatego wolał się upewnić. Ogólnie, to z tego co zauważył, spora część trainee jest od niego starsza. Trochę przykre, ale co poradzisz.

Co prawda w Internecie teraz było wszystko, ale czasem milutko mieć zamiast zwykłego pliku na telefonie czy komputerze jakiś namacalny przedmiot. Skoro wiele osób miała tak chociażby z książkami czy mangami, że musiała zapełniać swoje półeczki wszelkimi tomikami to czemu nie było tak z muzyką? Co prawda ciągłe kupowanie albumów mogłoby być uciążliwe, ale czemu nie kupować częściej czegoś od swojego ulubionego artysty?
- Chyba każdy tak ma. Nowe miejsce, zwykle bez nikogo znajomego... Trzeba się po prostu w tym odnaleźć - stwierdziła po czym dodała jeszcze- Jesteś z Seulu lub masz tu jakąś rodzinę?
Wytwórnia nie była zła tylko trzeba było przywyknąć do sposobu w jaki ona funkcjonowała. Określone godziny posiłków, ciągłe treningi, które niektórzy godzić musieli z nauką, mieszkanie z kilkorgiem nieznajomych. Zresztą jakby nie patrzeć oprócz tego zarząd miał dość sporą kontrolę nad twoim życiem, a co dopiero będzie po debiucie.
- Jakieś dwa lata - odpowiedziała, starając się przypomnieć sobie ile to już czasu minęło. Całkiem sporo chociaż i tak znała osoby, które o wiele dłużej służyły pod banderą BNS. Zresztą oby jej staż, a potem kariera trwała jak najdłużej. Trudno zaprzeczyć, że zdążyła się już zżyć z niektórymi ludźmi.
- Dwadzieścia, a ty? - spytała, chociaż zapewne nie powiedziałaby, że chłopak jest od niej jakoś szczególnie młodszy czy też może starszy. Zresztą kiepsko jej szło ocenianie wieku ludzi.

/przepraszam za taki zapłon